این رقعه الساعه در انتظار جواب است

سَیّدیِ وَ مُولَایَ...

به هوای شمیم عطر نرگست راهی شدیم

راهی قدمگاهت...

تا طوطیای چشم کنیم خاک رهت را

سرلوحه کنیم انتظارت را

و سرمشق نفسهایمان شود نبودنت...

عصاره ی وجودمان فدای یک آه شبانه ات

بپذیر این کمترین فدیه را...

قبول کن تحفه ی کوچک مان

که با اشک عاشوراییمان در هم آمیخته

و انتظار نگین خاتمت بر دوش دارد

مولا جان، به شفاعت چادر خاکی مادرت زهرا... قبول کن...

که این رقعه الساعه در انتظار جواب است...