پوپولیسم روحانی چه تفاوت‌هایی با پوپولیسم احمدی‌نژاد دارد؟

این واژه در سال ۸۴ آنقدر در رسانه های مكتوب ومجازی ودر میتینگ های انتخاباتی و اظهارنظرهای بعد از آن تكرار شده بود كه حالا، همه از بچه های دبیرستانی روزنامه خوان تا بازنشسته های اهل خبر و خانم های خانه دار هم این واژه برای گوش هایشان آشنا بود. به یاد دارم آن زمان آنقدر این واژه به عنوان یك مسئله نكوهیده و پلید در جامعه مطرح بود كه كسا‌نیكه اطلاعات چندانی در باب مسائل جاری نداشتند یا خود را به ندانستن زده بودند وقتی می خواستند در نقد دولت نهم سخن برانند با صدای بلند و سینه ستبر می گفتند: این دولت پوپولیسم است!

اگر پوپولیسم را مردم گرایی یا حتی عوام گرایی بدانیم به نظر نگارنده می تواند حتی مثبت قلمداد شود و اگر عوامفریبی بدانیم قطعا بد است! اما در این مجال كوتاه قصد دارم با مرور كوتاهی بر گذشته دلایل شهره شدن دولت های نهم و دهم به پوپولیسم گرایی به خصوص در حوزه اقتصاد و مقایسه آن با حال حاضر را یادآور شوم:

اگربه چند سال پیش برگردیم قطعا یكی از دلایلی كه آن روزها دولت نهم به دولت پوپولیسم معروف شده بود علاوه بر شخصیت ذاتی و حتی طرز لباس پوشیدن و سخن گفتن احمدی نژاد و شعارهای مطرح شده توسط او در رقابت های انتخاباتی، شاید آغاز پرداخت وام ازدواج به جوانان، آغاز ساخت مسكن برای افراد كم درآمد، پرداخت نقدی یارانه ها، سفرهای استانی و داد و ستد نامه های مردمی و.... را می توان نام برد. آن روزها كسانی كه امروز در وزارتخانه های دولتی معاون و مشاور و مدیر هستند یا به طور مستقیم و یا از طریق رسانه های منسوب به اصلاح طلبان، دولت نهم و بعدها دهم را به گسترش عوامفریبی، گداپروری و حیف و میل كردن ثروت های ملی متهم می كردند. تا آنجا كه یكی از خبرنگاران وابسته به همین جریان فكری كه امروز به فعالیت در رسانه های معاند علیه جمهوری اسلامی مشغول است در یادداشتی تحت عنوان آواز دلفین ها مردم استقبال كننده از رئیس جمهور در سفرهای استانی را به دلفین های گرسنه ای تشبیه كرده بود كه برای ربودن لقمه ای از دست مربی خود صف كشیده اند. گرچه مسئولان آن روزنامه ، بدون اخراج فرد مذكور فقط به یك عذرخواهی ساده كفایت كردند اما بسیاری از مدعیان امروز سكوت توام با رضایت را انتخاب كرده بودند. نگارنده نه به پوپولیسم بودن دولت های نهم و دهم و نه دولت یازدهم اعتقادی نداشته و ندارد بلكه اگر پوپولیسم را در معنای بدش، مترادف با عوامفریبی بدانیم پوپولیسم حقیقی را قدرت هایی می دانم كه با امپراتوری دروغین رسانه ای خود دست به كتمان حقایق و وارونه جلوه دادن آن می زنند تا آنجا كه با عوامفریبی توسط رسانه های خود، ایران را خطر هسته ای و رژیم صهیونیستی را با داشتن صدها كلاهك هسته ای نماد صلح معرفی كرده و یا از جنبش ۹۹ درصدی وال استریت اقلیت یك درصدی متشكل از اوباش می سازند. با این حال روی سخنم با كسانی است كه دیروزی ها را پوپولیست میدانستند اما خود امروز گوی سبقت را در پوپولیسم گرایی (طبق تعریف خود) از دیگران ربوده اند!

اگر در دولت نهم وام های ۳ میلیون تومانی برای تسهیل ازدواج جوانان به آنها داده می شد و منتقدان دیروز و مسئولان امروز، دولت را به ایجاد اشتغال پایدار و تامین مسكن را به جای پرداخت وام توصیه می كردند و می گفتند بهتر است به جوانان ماهیگیری یاد دهیم تا به آن ها ماهی دهیم حالا خودشان این مبلغ را افزایش داده اند بی آنكه خبری از عوامفریبی و سوء مدیریت و ... باشد.

درادامه مطلب بخوانید...